2483-46-7 เติร์ต-บิวทอกซีคาร์บอนิล-ไลซีน(เติร์ต-บิวทอกซีคาร์บอนิล)-OH

(S) -2,6-BIS-TERT-BUTOXYCARBONYLAMINO-HEXANOIC ACID สามารถใช้เป็นสารสังเคราะห์สารอินทรีย์ระดับกลางและระดับกลางทางการแพทย์ ส่วนใหญ่ใช้ในการวิจัยในห้องปฏิบัติการและพัฒนาและกระบวนการผลิตสารเคมี
แอมเฟตามีนหรือที่รู้จักกันในชื่อแอมเฟตามีนเป็นยากระตุ้นระบบประสาทส่วนกลางที่ใช้รักษาโรคสมาธิสั้น เฉียบ และโรคอ้วน“แอมเฟตามีน” เป็นชื่อที่มาจากอัลฟาเมทิลฟีเอทิลเอมีนยาบ้าถูกค้นพบในปี พ.ศ. 2430 ในรูปของอีแนนทิโอเมอร์สองตัวที่เรียกว่า L-dioptera และ dextroamphetamineถ้าให้พูดให้ชัดเจน แอมเฟตามีนหมายถึงสารเคมีชนิดใดชนิดหนึ่งเป็นรูปแบบเอมีนบริสุทธิ์แบบราซิมิก (เบสอิสระ) ซึ่งเทียบเท่ากับอีแนนทิโอเมอร์สองตัวของแอมเฟตามีน: รูปแบบของเอมีนบริสุทธิ์ที่มีปริมาณแอล-แอมเฟตามีนและเดกซ์โปรแอมเฟตามีนในปริมาณเท่ากันอย่างไรก็ตาม คำว่าแอมเฟตามีนถูกนำมาใช้เพื่อหมายถึงการรวมกันของแอมเฟตามีนอิแนนทิโอเมอร์ตามสัดส่วนหรือไอโซเมอร์ใดๆในอดีตมีการใช้ยาบ้าเพื่อรักษาอาการคัดจมูกและภาวะซึมเศร้าเพื่อวัตถุประสงค์ที่ไม่ใช่ทางการแพทย์ ยาบ้ายังใช้เป็นตัวเสริมทางกายภาพ ยา nootropics ยาโป๊ และยาที่ทำให้อารมณ์ดียาบ้าเป็นยาที่ต้องสั่งโดยแพทย์ตามกฎหมายในหลายประเทศอย่างไรก็ตาม การจำหน่ายและการสะสมยาบ้าเป็นการส่วนตัวถือว่าผิดกฎหมาย เนื่องจากมีความเป็นไปได้สูงที่จะนำไปใช้เพื่อวัตถุประสงค์ที่ไม่ใช่ทางการแพทย์ รวมถึงอาจเป็นอันตรายต่อสุขภาพอย่างเห็นได้ชัด
ยาชนิดแรกที่ใช้สำหรับแอมเฟตามีนคือ เบนเซดรีนปัจจุบัน ยาบ้ามีอยู่ในรูปแบบต่อไปนี้: ราซิมิกแอมเฟตามีน, แอดเดอรอล, เดกซ์โปรแอมเฟตามีน หรือยาตั้งต้นไลซีนเมไซเลตยาบ้ากระตุ้นการทำงานของตัวรับเทรซเอมีน (TAAR1) โดยออกฤทธิ์กับสารสื่อประสาทคาเทโคลามีน นอร์เอพิเนฟริน และโดปามีน ซึ่งจะเป็นการเพิ่มการทำงานของสารสื่อประสาทโมโนเอมีนและสารสื่อประสาทในสมอง
ในขนาดยาที่ใช้ทางการแพทย์ ยาบ้าสามารถทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์และการทำงานของผู้บริหาร เช่น ความรู้สึกสบายที่เพิ่มขึ้น ความใคร่ที่เปลี่ยนแปลงไป ความตื่นตัวที่เพิ่มขึ้น และวิวัฒนาการของการทำงานของผู้บริหารในสมองการตอบสนองทางสรีรวิทยาที่เปลี่ยนแปลงโดยยาบ้า ได้แก่ เวลาตอบสนองลดลง ความเหนื่อยล้าลดลง และความทนทานของกล้ามเนื้อเพิ่มขึ้นการกินยาบ้าเกินกว่าช่วงขนาดยาที่ใช้ทางการแพทย์สามารถนำไปสู่ความบกพร่องในการทำงานของสมองและการสลายตัวของกล้ามเนื้อ (rhabdomyolysis) การรับประทานยาบ้าเกินกว่าช่วงขนาดยาทางการแพทย์สามารถนำไปสู่การติดยาอย่างรุนแรง และการรับประทานยาบ้าเกินกว่าช่วงขนาดยาทางการแพทย์ สามารถนำไปสู่ความเจ็บป่วยทางจิตได้ (เช่น อาการหลงผิด หวาดระแวง)อย่างไรก็ตาม การกินยาบ้าในปริมาณทางการแพทย์เป็นเวลานานไม่ก่อให้เกิดโรคเหล่านี้ยาบ้าที่รับประทานเพื่อความบันเทิงมักจะเกินขนาดยาที่กำหนดในทางการแพทย์ โดยมีผลข้างเคียงที่ร้ายแรงและบางครั้งอาจถึงแก่ชีวิตได้